Het eerste drukwerk

Opus 08 -  14   [1980 / 1986]

Het is eind 1978. Een bevriend antiquair doet mij een klein handdegelpersje cadeau. De eerste drukproeven worden gemaakt, maar een lentekaart wordt er nog niet op gedrukt. Het wachten is op beter materiaal, een Korrex-proefpers. Daarop wordt in 1980 opus 8 uit de lentekaartreeks gedrukt.

Ik schreef, zoals ik tot dan toe steeds nog gedaan had, zelf de tekst voor deze eerste gedrukte lentewens. Voor het beeld kon ik heerlijk experimenteren met het vele lettermateriaal dat ik inmiddels had aangeschaft, biljetletter, loodletter en ornamenten, een feest om mee te spelen. Het papier was een restant (ik meen Mellotex) dat ik van een bevriende drukker had gekregen, snijwit, afval dus. Het was nog een hele puzzel om uit die restjes de onbedrukte stukken te snijden waarop ik deze lentekaart kon drukken.

Voor de wens uit 1981, ook in hoogdruk uitgevoerd, sneed ik een lino naar een tekening van onze toen vierjarige zoon David. Het is bij mijn weten de enige keer dat de kinderen in deze lentetraditie betrokken werden. Wel hielpen ze trouw mee bij het bezorgen van de kaart op de adressen in onze woonplaats. Pas toen zij het ouderlijk huis verlieten, verdwenen ook hun namen van de lentekaart.
De lentewens is in die eerste jaren overigens nog puur een familieaangelegenheid. Pas vanaf 1987 wordt hij ook namens de Atalanta Pers verzonden.

Gebruikte ik in 1983 nog een tekst waarmee mijn vader reageerde op de geboorte van onze oudste zoon, in 1984 wordt er voor het eerst een literair tekstfragment in opgenomen. Het was nog geen gewoonte, dat zou nog enkele jaren duren.
De illustratie erbij was de uitvoering van een procedé dat mijn vrouw Tineke leerde tijdens een opleiding boekbinden die ze was begonnen. De gekozen drukletter, de Pascal, is een font dat mij nog steeds zeer dierbaar is: schreefloos, maar nog met duidelijke kenmerken van de oorspronkelijke schrijfletter.

Het is ook aardig om te zien dat de lentekaarten vaak verraden wat er in datzelfde jaar op het vlak van de boekuitgaven gebeurde, was gebeurd of stond te gebeuren. Zo is voor de lentewens van 1985 hetzelfde papier gebruikt als voor de in dat jaar verschenen uitgave “Zie je” (1.1.21) terwijl het beeldmerk gelijk is aan dat van het in 1985 verschenen “Verschapen” (1.1.20).
Het drukken met witte inkt op zwart papier, toegepast in “Suite voor een bruid” (1.1.26) wordt herhaald in het omslag van de lentekaart uit hetzelfde jaar 1986. Het papier ervoor schepte ik zelf, zoals ik dat al eens deed voor de allereerste Atalanta-uitgave in 1979 (1.1.1).

Als u wilt reageren op wat u zag en las, dan wordt dat zeer op prijs gesteld.
U kunt uw opmerkingen en/of vragen sturen naar: info@atalantapers.nl